Bir Aralık Arayışı | Ötekisiz Mekan
Aralık kavramını sorgulayarak başladı her şey. Ne içeride ne dışarıda, ne yukarıda ne aşağı olmak..
Bir gradyan fikrini doğurdu bütün bunları düşünmek.
aralık fikri üzerine sorgulamalar
Yalnızca karşıtlıklardan oluşan gradyanlardan sonra sıra tolerans aralıklarını düşünmeye geldi. Aralık kurma stratejilerini tolerans aralığı adını verdiğim eylemler üzerinden kurgulamaya çalıştım.
“Metropol, …ortak olanın, birlikte yaşayan insanların, kaynakları paylaşmanın, iletişimin, metaları ve fikirleri değiş tokuş etmenin mekanıdır. …ortaçağ Latince’sinde ortak (common) –İtalyanca il comune– kent anlamına gelir. …ortak olan, esas olarak toprak, mineraller, su ve gazın maddi elementlerinde bulunan ‘doğal ortak’ değil; diller, imgeler, bilgiler, duygular, kodlar, alışkanlıklar ve pratiklerde bulunan ‘yapay ortak’tır.” (Hardt ve Negri, 2009)
Şimdi sıra avlu üzerinden yapay ortağı düşünmekte.. Peki yapay ortaklık iç avluda gerçekleşebilir mi?
Seçtiğim proje alanı, Karacaahmet Mezarlığı’na bakan manzarasıyla ve sakin yaşamıyla öne çıkıyor. Üsküdar Selimiye mahallesi tacirlerin yaşaması amacıyla devlet eliyle imara açılan ilk mahallelerdendi. Bu özel durumuyla incelemeye değer bir alan.
Avlu üzerinden kolektif bir yaşam kurmaya çalışan projede hem ticari alanlara hem de kolektif bir yaşamın kurulduğu konutlara yer verdim. Öteki kavramı üzerinden geliştirdiğim proje, yarı kamusal bir alan olan iç avludaki yaşama ve bir aradalığa odaklanıyor. Karacaahmet mezarlığının sessiz havası ve upuzun duvarının katılığı karşısında geçirgen ve yaşayan bir proje oluşturmayı hedefledim.
Bir araya gelme mekanı olarak “avlu”: Bir yapının veya yapı grubunun ortasında kalan üstü açık, duvarla çevrili alan, hayat.
Peki hayatta hayat nasıl olurdu?


Manzaraya bakan pencereler ve balkonların ışık geçirgenlikleri

Planlar ve Kesitler
Comments
Post a Comment