ARALIK// >_YEL 87

 

İstanbul, giderek incelen ve tükenen ara mekânlarıyla konut dokusunda büyük bir dönüşüm yaşıyor. 

Balkonlar, avlular, geçiş zonları ve yarı açık alanlar, kent yaşamının soluk alma noktalarıyken bugün çoğunlukla gösterişli cephelere sıkışarak işlevlerini yitiriyor. 

Çalışmam için İstanbul’un dönüşüm süreçlerine tanıklık eden en karakteristik mahallelerinden biri olan Kadıköy Yeldeğirmeni’ni seçtim.

  

Yeldeğirmeni, 19. yüzyıldan itibaren Levanten, Musevi, Ermeni ve Rum topluluklarının yerleşimiyle şekillenen, zaman içinde farklı sosyo-ekonomik sınıfların ve yaşam pratiklerinin iç içe geçtiği bir mahalle.

Dar sokakları, avlulu konutları ve sanat kolektifleriyle yaşayan bir mahalle kültürüne sahip.

Ancak kentsel dönüşüm süreçleri, yeni yapılaşma pratikleri ve değişen yaşam tarzlarıyla birlikte bu geçiş alanları giderek yok oluyor.

Tasarlanan projede her katta 17 daire yer alıyor. Bu daireler İstanbul’un balkonsuzlaşan evlerine yeni bir bakış açısıyla tasarlanmış; aralık, ilişkilenmeler, geçişler gibi kavramlar üzerinde durularak bölgenin mekânsal olanakları çoğaltılmış ve zenginleşen yaşam alanları oluşturulmuştur.

Zemin katta yer alan ticari alanların öncesinden farklı olarak dışarıyla etkileşiminin artırılması ve daha çok ışık alması amaçlanarak cepheleri çoğunlukla cam ile kaplanmıştır.

Teras katı tamamen yürünebilir olarak düşünülmüştür. Kot farkından da yararlanılarak bir kısmı yeşil çatı yapılması amaçlanarak döşeme kalınlığı artırılmıştır. Böylece rampaların yoğunluğu azalmış ve sürdürülebilir yeşil bir çevreye katkı sağlaması hedeflenmiştir.

  Çekirdeklerin merdiven boşluğuna denk gelecek şekilde açılmayan teras çatı penceresi yapılacaktır. Bu çatı pencereleri içeriye ışığı taşıyarak çekirdeklerin ambiyansını zenginleştirmesi amaçlanır. 5. katta bazı daireler çatının eğimini takip ederken, Macit Erbudak Sokağı’na bakan apartmanlar 5.kata devam etmemiştir. Böylece yine çatıda rampaların minimumda tutulması hedeflenmiştir.

+17.70 kot planında en alçak kota oturan apartmanların 2. katını ve en üst kota oturan apartmanların zemin katını görüyoruz. Buradaki bir daire tasarımında üst kattaki yatak odasının döşemesi geriye çekilmiştir. Diğer dairede ise yarı açık mekan mutfak ile salon arasındadır. Böylece iki ev içinde de zonlar arası görsel geçirgenlik sağlanmıştır.

 

Bir başka dairede +9.50 kotunda başlayan yarı açık mekan +11.00 kotuna devam ederek sokak ve avlu arasında görsel ve fiziksel geçirgenliği sağlayarak mekana zenginlik katmaktadır.