Sanatorium D'Aincourt'ta Deneyim Arayışı

 

Aincourt sanatoryumu, Fransa’nın Aincourt köyünde ( Val-d'Oise bölgesi ) bulunan akciğer tüberkülozu tedavisinde uzmanlaşmış bir sağlık merkeziydi.

Şu anda Fransız Vexin bölgesel doğal parkında bulunan sanatoryum , 1931 ve 1933 yılları arasında mimarlar Édouard Crevel ve Paul Decaux tarafından inşa edildi.  Bu kategorideki 20. yüzyılda inşa edilmiş en büyük komplekslerden biridir. İkinci Dünya savaşı sırasında Nazi işgaline uğramış ve 1940 ile 1942 yılları arasında bir toplama kampı olarak kullanılmıştır. Daha sonra atıl durumda kalan bina 1999 yılında tarihi eser olarak tescillenmiştir.

Günümüzde halen atıl durumda olan bu sanatoryuma yeniden hayat vermek için mekanları yeniden değerlendirdiğim bir tasarım yaptım. Amacım şehir hayatından sıkılan, stresli yaşamdan uzaklaşmak isteyen insanlar için ruhsal arınma, rahatlama deneyimi oluşturmak için mekanı dönüştürmektir. Aradalık (arada olmak) kavramını da tasarımımın bir yönlendiricisi konumundadır. Mekanlar arasındaki keskin ayrımları ortadan kaldırmak ve iç-dış mekan ilişkisini yeniden kurgulamak ana hedefimdi. 

Ele alınan bina boyutu büyük olduğundan tasarım kırmızı ile belirtilmiş alanlarda (yaklaşık binanın 1/8'inde açıklanmıştır.) Tasarımımda; zemin kattaki ormana bakan duvarları kaldırıp insanları kademeli bir şekilde içeriye çeken saydam  paneller yerleştirdim. Daha sonrasında mekana girildiğinde bu paneller yerini opak panellere bırakıyordu. Yer yer tavandan sarkıtılan cam paneller de, ışığı; daha karanlık kısımdaki yerlere odaklayarak ışığın etkisiyle mekandaki aradalık hissini pekiştirilmiştir.

Zemin katta başlayan ve düşey sirkülasyonu sağlayan 15 cm kalınlığındaki platformlar birbirleri ile iç içe girerek 1. kata ulaşıyorlardı. Bu platformlar yer yer açıklık ve kapalılık oluşturarak kullanıcıya iç-dış mekanda bulunma hissinde bir arada kalmışlık katıyor. Bu platformlar; merdiven, oturma birimleri, meditasyon birimleri ve de yalnız kalma odaları gibi daha kapalı mekanlara dönüşüyor. 1.kattaki rampa ve patlformların iç içe geçmişliği de aradalık ilişkisine atıfta bulunurken aynı zamanda balkon kısmında cam paneller ile meditasyon köşeleri yaratılmıştır. Buradaki amaç sanatoryumun içindeki bulunduğu ormanı mekanın içine taşıyarak, Mekanın içindeyken dış mekan nasıl hissedilebilir? bu sorunun peşine düşülmüştür.